 |
| Slobodan Vuckovic van HEADLIFE |
Den Haag heeft een reputatie hoog te houden als rockstad nummer 1. Met bands als Golden Earring, Kane, Anouk en Di-rect zal er altijd een vruchtbare voedingsbodem zijn voor rockbands in de hofstad. De frontmannen en –vrouw van deze acts hebben een fantastische stem en een geweldige stage presence. Slobodan Vuckovic (Slo) van HEADLIFE staat zeker niet in de schaduw van zijn illustere stadsgenoten. Zijn grunge stem en uitbundige podiumpresentatie zorgen voor een groot deel van de charme van HEADLIFE. De band staat in januari opnieuw in 't Paard en treedt daarmee in de voetsporen van de eerder genoemde acts.
Wanneer was je eerste optreden en wat weet je er nog van?
Zo, dat is lang geleden. Bijna 15 jaar geleden stond ik voor het eerst op het podium met de band Coïncidence en ik was fokking zenuwachtig! Je hoopt natuurlijk dat mensen het leuk vinden, maar die onzekerheid maakt het spannend. Als zanger sta je toch min of meer in je onderbroek. De eerste keer op het podium wilde ik me het liefst zoveel mogelijk achter mijn microfoon verstoppen.
Hoe ben je over de jaren heen over je zenuwen heen gekomen?
Eigenlijk gewoon door veel op het podium te staan en ook doordat mensen na optredens zeiden dat ze het gaaf vonden. Ik heb in allerlei bands gezeten en verschillende stijlen gezongen: grunge, metal en nu natuurlijk poprock. Toen ik in Bij Toutatis zat, heb ik geleerd om me gewoon te laten gaan. Die metaltijd was leuk, beetje grunten, met Vikinghorens het podium op, fantastisch! Nu ik eraan denk. Ik stond voor het eerst in 't Paard met Bij Toutatis. We waren support voor de Flesh Merchants, dat was toen best een bekende band in de regio.
Hoe is het om in 't Paard te spelen?
Het is natuurlijk het Walhalla van de Haagse muziekscène. Alle grote, Haagse artiesten hebben er gespeeld en we zijn dan wel geen Di-rect, Kane of Anouk, maar we staan er mooi wel! Daar ben ik super trots op. Kijk, 't Paard is een belevenis op zich. Het begint al backstage in de kleedkamer als je de spiegel met de lampen ziet hangen. Je gaat naar het podium, het licht gaat uit, je hoort de mensen in de zaal schreeuwen en de muziek begint. Het enige wat ik kon denken was: Wat is dit joh! Zo vet! Ik bedoel, daar sta je dan ineens met je grote bek. Ik ben dan misschien niet snel zenuwachtig meer, maar toen voelde ik toch wel gezonde spanning hoor. En die anderhalf uur op het podium was zo voorbij.
Wat is het verschil tussen een optreden in 't Paard en een optreden op een kleiner podium?
Naast de muziek is het showelement belangrijk. We proberen met HEADLIFE altijd een show weg te geven, maar in een zaal als 't Paard heb je gewoon veel meer mogelijkheden. Mensen willen wat zien, entertained worden. Ik zie mezelf ook als een entertainer.
Welke artiesten zijn een voorbeeld voor je op het podium?
Iedereen heeft zo zijn voorbeelden, maar er zijn zoveel bands. Qua showelement kies ik dan toch voor bands als Muse en Kane. Vooral die show van Kane is echt vet. Die enorme schermen zijn echt gaaf. Veel mensen hebben nogal eens wat op te merken over Kane, maar ik denk dat het vaak uit jaloezie voortkomt. Ze doen het gewoon geweldig. En dan heb ik Anouk nog niet eens genoemd, die kan er natuurlijk ook wat van.
Ben je anders op het podium dan in het dagelijks leven? Hoe uit zich dat?
Ik wil graag entertainen en dat zorgt ervoor dat ik op het podium losbandiger ben, alle remmen gaan los. Met de jaren heb ik geleerd om los te laten dat mensen me leuk moeten vinden. Als ze me leuk vinden, tof. Anders is het jammer. Ik ga het niet forceren. Sommige mensen vinden het te gek wat je doet op het podium, maar ik heb ook wel eens gehoord dat mensen me een poser vonden. Smaken verschillen.
Wat is je grootste angst op het podium?
Dat het geluid wegvalt. Dat is me wel eens overkomen, dan sta je daar een enorme uithaal te doen en niemand die het hoort. Dat is toch 'apart' te noemen. Je tekst vergeten is ook vervelend, maar meestal valt dat toch niet op, dus dat scheelt.
Wat geeft je live de grootste kick?
Het is mooi om te zien als het publiek geraakt wordt door onze muziek. Het maakt ook niet uit of zich dat vertaald in dat mensen huilen of compleet uit hun dak gaan bij een nummer. Die connectie zegt je dat je het niet voor niks doet. Ik vind het fantastisch als mensen zich kunnen identificeren met een nummer.
Op welk podium zou je graag nog een staan?
Paradiso, de sfeer, het podium, super. En Ahoy.
En wat dacht je van een festival?
Lowlands, Noorderslag of Pinkpop zou natuurlijk te gek zijn. We hebben al eens op Vlietpop gestaan. Dat was zo'n groot podium, kwam geen eind aan man. Wat me aanspreekt aan festivals is dat je ook veel verschillende bands kunt bekijken.
Wat kun je vertellen over de verhoudingen tussen verschillende bands?
Je kunt elkaar heel goed helpen, maar in de praktijk pakt het niet zo uit. Als artiesten onderling praten we wel met elkaar, maar uiteindelijk komt er vaak niks van terecht. Teveel artiesten verwachten ook dat het allemaal vanzelf gaat na een groot optreden, maar dat is niet zo. Wij moeten ook keihard werken voor optredens. Ik denk toch dat we op een gegeven moment een hit nodig hebben om verder te komen. Eigenlijk vormen de verschillende bands eilandjes en eerlijk is eerlijk, ook wij doen daar aan mee. Het is toch meestal ieder voor zich.
Wat kunnen we de komende tijd van HEADLIFE verwachten?
Wij zijn nu druk liedjes aan het schrijven en we gaan een clip maken. Dat staat nu als eerst op de agenda en in 28 januari spelen we opnieuw in de grote zaal van 't Paard.
